Gerard Staals

Begin 2024 begon ik aan een kwartet Mont Ventoux. Elk van de vier schilderijen benoemd naar een van de seizoenen, een soort Vivaldi op doek. Dit schilderij is het tweede in de reeks.

De Mont Ventoux (1912 m.) in de Franse Provence, op de grens van de departementen Drôme en Vaucluse, kent vanwege zijn mythische image veel andere benamingen. Zoals: de kale berg, de Reus van de Provence en het Suikerbrood.

Maar de Franse toevoegen ‘Ventoux’ heeft ook alles te maken met het woord ‘vent’: wind. Een winderige berg, dus. Die benaming komt niet uit de lucht vallen. Wie ooit met een stevige ‘mistral’ (een koude noordenwind) per fiets door het witte maanlandschap heeft geploeterd, weet het maar al te goed. Zware windstoten met uitschieters tot 120 en 150 km/u zijn geen uitzondering. Het record staat zelfs op 320 km/u.

Dat die wind zo tekeer kan gaan is niet verwonderlijk. De top van de Ventoux is alom tegenwoordig (‘omniprésent dans les paysages, zeggen de Fransen). Hij steekt hoog boven het land uit, en waar je ook bent in de Provence, altijd en overal kun je hem zien.